παλαιοτροπικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στις τροπικές χώρες τού παλαιού κόσμου («παλαιοτροπικά φυτά»)

2. φρ. «παλαιοτροπικό βασίλειο» — μια από τις έξι κύριες φυτογεωγραφικές περιοχές τής Γης, η οποία περιλαμβάνει το αφρικανικό, το ινδομαλαϊκό και το πολυνησιακό υποβασίλειο.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. palaeotropical (< παλαιο*- + τροπικός)].